Odkupienie - Ewa Pirce

Odkupienie

Autor: Ewa Pirce

Tytuł: Odkupienie

Wydawnictwo: Niezwykłe

Ilość stron: 516

Opis wydawnictwa: 

„Gdyby nie Brian, nie poznałabym smaku szczęścia, nie dowiedziałabym się, czym jest prawdziwa miłość. (…) Ale również nie poczułabym goryczy odrzucenia i samotności gorszej od tej, której doświadczałam od najmłodszych lat. Nie zaznałabym prawdziwego bólu – takiego odczuwalnego każdą cząstką ciała i umysłu. Takiego, który uniemożliwia oddychanie, wyzuwa z chęci do życia, doprowadza na skraj obłąkania. Wpycha cię w ramiona czarnej rozpaczy. Pozbawia wiary i nadziei na lepsze jutro”.

Brian Wild za wszelką cenę dążył do osiągnięcia obranego celu. Nie oglądał się za siebie ani nie zważał na konsekwencje, jakie niosły ze sobą jego działania. Dzięki temu zdobył wszystko, o czym marzył. Prócz najważniejszego – miłości. Tak przynajmniej było, dopóki nie poznał Olivii Henderson – córki jego największego wroga. Nie zdawał sobie sprawy, że ta żywiołowa dziewczyna wywróci jego życie do góry nogami. Że obudzi w nim uczucia, które – jak sądził – zdołał lata temu pogrzebać. Zagubiony, poddał się obsesji, jaką była złożona po śmierci ojca obietnica. Dokonał zemsty, ale nie przyniosła mu ona spokoju i satysfakcji. Stracił nie tylko ukochaną kobietę, lecz także marzenia, które odważył się wreszcie snuć. Został sam ze swoimi demonami. Zraniony i zdesperowany, postanawia odkupić własne winy. Nie będzie to prosta droga, zwłaszcza że piętno zemsty mocno wypaliło się w sercu obojga bohaterów.

***

Kolejna, świetna powieść naszej polskiej autorki Ewy Pirce.

Po przeczytaniu Obietnicy odliczałam dni do pojawienia się kolejnej części. Ewa w pierwszej części pozostawiła mnie w totalnym zawieszeniu. Koniecznie chciałam wiedzieć jak potoczą się losy Olivii i Briana.

Czy będą razem?

Czy to wszystko, co było między nimi to był idealnie dopracowany plan zemsty?

Który z braci okaże się tym złym, a który dobrym. A może obaj coś knują? Może jednak braterska więź jest silna, a niechęć pomiędzy braćmi jest tylko grą pozorów?

„Łącząca ich braterska miłość, nie zdołała się wypalić. jej zgliszcza nadal się tliły, potrzeba było tylko silnego podmuchu który rozpaliłby ogień ponownie.”

Gdy już w końcu dorwałam się do Odkupienia, wiedziałam, że autorka znów zszarga moje nerwy, wywołując permanentny bezdech. W tej części początek jest jednak spokojny, wyważony, ale za nic w świecie nie jest mniej emocjonalny niż poprzednia część.

Bliżej poznajemy Astona i jego przeszłość, oraz to, jak ona wpłynęła na to kim jest obecnie. Cofamy się w czasie do jego dzieciństwa, okresu dojrzewania oraz do momentu spotkania po latach z Brianem.

„Pamiętałem swoje stare życie, a przez to fakt, że zostałem skazany na samotność, bolał jeszcze bardziej. Wtedy również nie miałem wielu kolegów i może nie było nas na wszystko stać, ale przynajmniej nigdy się nie bałem. Był Brian, który dbał nie tylko o mnie, ale i o mamę. Teraz jedyne, co mi pozostało, to strach i walka o przetrwanie. Szybko nauczyłem się stawać niewidzialnym i nikomu nie wadzić. Tylko w taki sposób mogłem zapewnić sobie bezpieczeństwo.”

Czytając te kilka wspomnień możemy sobie wyobrazić biednego, małego, wystraszonego chłopca, którego jedynym marzeniem jest być blisko swojego starszego brata.

„Był dla mnie wszystkim, nie mógł tak po prostu o tym zapomnieć. Nie on. Nie mój brat. Nie mój bohater… On po mnie wróci. Musiałem tylko poczekać. Nie pozwoli, by ktokolwiek mnie zabrał. Zamknę po prostu oczy i poczekam, aż Brian mnie obudzi.

Ale tak się nie stało.”

Czy złożona przez Briana obietnica, która nie została dotrzymana, była punktem zapalnym braterskiej nienawiści?

„moje życie uległo diametralnej zmianie. Przyczyną nie był bunt przeciwko światu ani przeżyta trauma, jak tłumaczyli psychologowie oraz opiekunowie zastępczy.

Był nią mój cholerny brat”.

Gdy poznajemy przeszłość braci, autorka przenosi nas do teraźniejszości. Powoli dowiadujemy się co dzieje się z bohaterami po ich burzliwym rozstaniu. Jak sobie radzą z uczuciami, czy tęsknią, czy raczej się wzajemnie nienawidzą. Czy Brian, jest szczęśliwy, z tego że jego Obietnica zostaje spełniona?

„Mój świat legł w gruzach. Nic już nie miało znaczenia i nic się nie liczyło. Pozwoliłem jej odejść – i to był największy błąd, jaki popełniłem w życiu. Nie istniał sposób, bym mógł go naprawić. Ta świadomość mnie niszczyła. Osoba, na której zależało mi najbardziej na świecie, zabrała ze sobą moje pogruchotane serce, a mnie pozostawiła martwym, przynajmniej w środku. Równie dobrze moje ciało mogłoby obrócić się w proch.”

Czy Olivia szykuje odwet?

„Dni mijały, zlewając się ze sobą. Zawsze sądziłam, że człowiek ma ograniczone pokłady łez. Otóż nie, one produkują się w jakiś cholernie magiczny sposób, a im bardziej staramy się nad nimi zapanować, tym jest ich więcej...
⠀
Ból nie zelżał, dzieląca nas odległość nie łagodziła mojej rozpaczy. Czułam się samotna i opuszczona. Nie miałam domu, nie miałam nikogo. Zaryzykowałam dla niego wszystko – i wszystko straciłam”

Więcej Wam nie zdradzę, ale głośno będę krzyczeć – musicie przeczytać zarówno Obietnicę jak i Odkupienie!

Sięgając po książkę Ewy Pirce byłam gotowa na emocjonalną bombę, spodziewałam się niespodziewanego, liczyłam na liczne zwroty akcji, masę dobrej muzyki i kuszące sceny intymne. I wiecie co? Nie zawiodłam się! Wszystko to odnalazłam w Odkupieniu. Bardzo lubię, gdy autor w tekście kieruje nas do konkretnych piosenek, a w tym przypadku nie jeden, a wiele utworów bardzo dopełniało całą historię. To jak bohaterowie porozumiewali się ze sobą poprzez muzykę powodowało, że bardziej czułam buzujące w nich emocje, bardziej przeżywałam każdy smutek jak i złość czy radość.  Bohaterowie w książkach Ewy są bardzo dobrze wykreowani, mówię tu również o tych drugoplanowych. 

Już wiedziałam to wcześniej, ale teraz to się potwierdziło, EWA biorę w ciemno każdą twoją kolejną książkę!

Dziękuję Wydawnictwo NieZwykłemu za egzemplarz książki.